29 ม.ค. 2013, 05:07 โดย Jack_Fujisawa
chapter 4: Deadliest Nightmare
ณ อีกด้านหนึ่งของเธียเตอร์สแควร์ชุนก็เดินทางไปที่คลับเอลิสของเขาเพื่อกลับไปรับพวกคริสที่เหลือ (แต่ก็แอบยืนอู้เพื่อพักสูบบุหรี่นิดนึง)
"เฮ้อออ! ทั้งวันมานี้ก็เจอแต่พวกซอมบี้งี่เง่าเต็มไปหมด แต่ก็ยังดีที่ปลอดซอมบี้ไปสักระยะนึงหล่ะนะ พอคิดดูแล้วทั้ง 4 สาวก็สวยไม่เบาเลยแฮะ ถ้าพวกนี้มาเป็นโฮสเตสในคลับฉันเนี่ย สงสัยทำเอาลูกค้าหนีหายกันไปหมดแน่เพราะคุณเธอมีหวังเกิดโมโหแล้วถล่มลูกค้าเละชัวร์"
ทางฝั่งในคลับเอลิสนั้นก็จะเหลืออยู่แค่ เรียว คาโอริ ลีออน อาร์ค คริส และจิลล์ ต่างคนต่างนั่งคนละมุมกัน (แต่ลีออนกับอาร์คคุยกันอย่างเฮฮา)
"นี่คริสจังนายเบื่อมั้ยที่พวกเรานั่งแก่วอยู่ที่นี่น่ะ?"
"ไม่หรอกฉันก็เฉยๆ นะ แค่นี้ก็สบายมาก"
"เรียวฉันว่านะ ฉันไม่อยากทิ้งนายให้อยู่กับจิลล์ตามลำพังหรอก"
"น่านะ คาโอริฉันไม่ทำอะไรจิลล์หรอกน่า (แค่อยู่ใกล้ๆ จิลล์จังแบบนี้ฉันระทวยแล้วหล่ะนะ หึหึ)"
"เนี่ยนะหรอ ที่นายไม่คิดจะทำอะไรกับจิลล์น่ะ?"
"อะเร๊ะ?~ ม่ะ...ไม่ใช่อย่างนั้นนะ อ่ะห่ะ อ่ะฮ่าๆๆๆ" มือของเรียวอยู่ในสภาพกำลังจะลูบก้นจิลล์ที่ยืนอยู่แต่โดนคริสเอาปืนจ่อหัวพอดี
"แหลได้แหลเอาตลอดเลยนะเรียว!"
"คุณซาเอบะ? แล้วคุณเก็บอะไรเอาไว้ในกระเป๋ากางเกงของคุณหล่ะครับ?" คริสล้วงกระเป๋ากางเกงของเรียวปรากฏว่าเป็นชุดชั้นในของจิลล์ล้วนๆ ที่เรียวแอบจิ๊กมา
"หา? น่ะ..นี่มันชุดชั้นในของฉันนิ!" จิลล์เหลือบไปมองที่หน้าอกของตัวเองปรากฏว่ายกทรงไม่ได้อยู๋กับตัว "อึ๋ยยยยย!....กะ...กะ...กะกรี๊ดดดดดด คนอย่างคุณนี่มันนน!!" จิลล์กระทืบเรียวเป็นชุดอย่างไม่ยั้งมือยั้งเท้า
"เฮ้ยยยยย!! *อั่กๆๆ เจี๊ยกกกกกก*" เรียวโดนลูกเตะของจิลล์จนตัวของเรียวลอยปลิวติดอัดกำแพง "ไม่นึกเลยว่าคุณเธอโหดพอๆ กันกับยัยคาโอริเลยนะเนี่ย คร่อกกกก!"
"ดีเลยฉันจะได้ไม่ต้องออกแรงใช้ค้อน ฮ่ะๆๆ"
"เอาหล่ะ พวกเราก็รอชุนกลับมาที่นี่หล่ะนะ แต่พวกเราก็ยังไม่รู้ว่าจะไปเจอชุนที่นั่นดีไหม"
"ฉันว่าคุณช่วยรักษาแผลผมได้ไหมครับ? แหะๆ" เรียวอยู่ในสภาพอ่วมจากบาทาของจิลล์แต่เรียวสะบัดหน้าทีเดียวหายเป็นปกติเลย (ทำเอาคริสกับจิลล์ถึงกับอึ้ง แต่ฝั่งลีออนกับอาร์คนั่งเอามือกุมขมับเพราะพฤติกรรมของเรียวซะมากกว่า)
"โอเคหล่ะ ฉันจะไปหาชุนที่นั่นเองทุกคนรอกันที่นี่ก่อนนะ"
"ระ..เรียว! นายจะทิ้งพวกฉันไปจริงๆ น่ะหรอ? ถ้าเกิดว่าพวกซอมบี้รุมกัดนายจนตายขึ้นมาแล้วฉันจะอยู่กับใครหล่ะ?"
"เอาน่า คาโอริเรื่องนี้น่ะสบายมาก ฉันมันเป็นพวกมือโปรอยู่แล้วน่า"
"ฉันก็ไว้ใจคุณในฐานะนักกวาดล้างมือโปรนะคะคุณซาเอบะ แต่ฉันไม่ไว้ใจคุณในฐานะผู้ชายคนนึง ถึงแม้ว่าตัวคุณนั้นเป็นนักกวาดล้างมือโปรก็จริง แต่คุณก็ขึ้นชื่อว่าลามกที่สุดนะคะ ทาง B.S.A.A. ก็มีข้อมูลของคุณอยู่นะคะ"
"แหมตอกย้ำจังเลยนะจิลล์จังเอ๋ย อย่าโกรธกันเลยนะคนดี แหะๆ เอาหล่ะฉันไปก่อนหล่ะนะ" คาโอริก็เข้าสวมกอดเรียวเพื่อห้ามไม่ให้เรียวออกไปข้างนอกด้วยความเป็นห่วง
"เรียว...ฉันไม่อยากให้นายไปจริงๆ นะตาบ้า ฮือๆๆๆ"
"เอาน่าคาโอริ คนอย่างฉันเนี่ยยังไงก็ต้องรอดทุกครั้งอยู่แล้วน่าเชื่อฉันสิ เธอกับฉันก็เป็นคู่หูกันมานานแล้วเธอก็รู้ดีนะ" เรียวก็เดินเข้าลิฟต์ออกจากคลับเอลิสโดยทิ้งพวกเขาไว้ที่นั่น ส่วนทางด้านเธียเตอร์สแควร์ชุนก็ยืนอู้สูบบุหรี่เสร็จก็เดินกลับแต่ก็เจอกับเรียวพอดี
"เฮ้! อากิยาม่า มาอยู่ตรงนี้เองเรอะ?"
"อ้าว! คุณซาเอบะ โทษทีนะที่ทำให้ต้องรอนาน"
"ไม่เป็นไรหรอก พวกนั้นก็รอนายตั้งนานละพวกเรากลับไปรับพวกเขากันดีกว่า" *ปังงงงงงๆๆๆ!!*
"เฮ้ยยยยยยยยย อย่ายิง! นี่พวกเราไม่ใช่ซอมบี้นะ" ทางฝั่งที่ยิงพวกอากิยาม่าก็ไม่ฟังแถมยังยิงไม่ยั้ง จนทั้งคู่ต้องมาดวลปืนกันกับฝั่งตรงข้าม
"พวกนี้ไม่ฟังพวกเราพูดหรือนี่? ชะอ้าว! คุณซาเอบะหายไปไหนแล้วหล่ะ?" ทางเรียวก็หลบหลีกแล้วฝ่าดงกระสุนอย่างว่องไวแล้วคว้าปืนโคลท์ไพธอนของเขายิงใส่พวกที่กำลังยิงเรียวในระยะมากกว่า 100 เมตรได้อย่างแม่นยำ (ยิงสวนเข้าปากกระบอกปืนแบบวันโฮลช็อตของฝ่ายตรงข้ามจนระเบิดเป็นชิ้นส่วนปืน) บวกกับรีโหลดกระสุนอย่างไวเพียงพริบตาเดียว (0.02 วินาที)
"โทษทีนะอากิยาม่า ฉันไม่ว่างคุยรอแปบนึงนะ" แต่พวกนี้ก็ยังคว้ามีดมาฟันเรียวแทนแต่เรียวจัดการพวกนั้นเรียบ
"เฮ้! อากิยาม่าออกมาได้แล้วน่า นายจะหลบอยู่ในนั้นไปถึงไหนน่ะ"
"ขอบใจมากนะคุณซาเอบะ ว่าแต่คุณจัดการพวกนี้เรียบหมดเลยหรอ?"
"อืม ก็ใช่น่ะสิ" พวกที่โดนเรียวอัดนั้นก็ถูกเผาจนกลายสภาพเป็นผง
"ห๊ะ? เฮ้ย! เป็นไปได้ไงเนี่ย? พวกที่นอนอยู่กลายเป็นผงไปแล้ว พวกนี้มันคืออะไรกันแน่เนี่ย?"
"นั่นสิ ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันว่ามันคืออะไรกันแน่"
"ช่างมันเถอะ เราไปรับพวกคริสกันดีกว่า ก่อนที่พวกนี้จะมาไล่ยิงเราอีก"
"โอเค ไปกันเถอะ" ชุนกับเรียวก็ไปถึงคลับเอลิสโดยที่ไม่มีพวกซอมบี้หรือพวกที่ไล่ยิงเรียวกับชุน
"โย่! ฉันกลับมาแล้ว"
"เรียว ฉันเป็นห่วงนายแทบแย่เลยนะรู้ไหม?"
"ฉันบอกแล้วว่าไม่ต้องห่วง เฮ้! คริส ลีออน นายรู้เปล่าว่าเจ้าพวกที่ไล่ยิงฉันแล้วฉันอัดพวกนี้หมอบแต่กลับถูกเผาตัวเองให้กลายเป็นขี้เถ้าเนี่ยมันคืออะไรกันน่ะ?"
"อันนี้ฉันก็ไม่รู้นะ คุณซาเอบะสงสัยคงต้องพิสูจน์ด้วยตัวเองแล้วหล่ะ"
"ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันกับคริสนั่นแหล่ะ เดี๋ยวฉันติดต่อหาฮันนิแกนก่อน" ลีออนคว้ามือถือติดต่อฮันนิแกนทันที
"ฮันนิแกน"
"คุณพอจะรู้ข้อมูลของพวกที่โดนคุณซาเอบะซัดจนกลายเป็นขี้เถ้าบ้างไหม?"
"ฉันพอจะเจอข้อมูลบ้างละ พวกนี้พัฒนามาจากจูอาโว่ คุณคงจะจำได้นะว่าพวกจูอาโว่เคยเกิดขึ้นในเหตุการณ์ที่ยุโรปและจีน แต่ในครั้งนี้พวกนี้ก็ติดเชื้อ T+C Virus เหมือนกันแต่ติดเชื้อจากการฉีดไวรัสดังกล่าวเข้าร่างกาย จนกลายเป็นพวกอิเดมิตสึ"
"อิเดมิตสึ? นี่คิดพวกที่ฉันจัดการไปเนี่ยนะ? ว่าแต่ฮันนิแกนจังจ๋าหลังจากเสร็จภาระกิจแล้วไปดื่มน้ำชาด้วยกันไหมจ๊ะ?"
"คุณซาเอบะ!!" ทำเอาลีออนเอามือกุมขมับอีกรอบ
"พอเถอะครับคุณซาเอบะ แค่นี้คุณก็เล่นทำผมปวดหัวมากพอแล้วนะ"
"แหม...ฉันแค่ล้อเล่นหน่อยน่า แหะๆ"
"ลีออนฉันว่าให้คุณซาเอบะถอยห่างจากฉันไปก่อนนะ"
"คุณพอจะมีข้อมูลที่ซ่อนของเดเร็คบ้างไหมหล่ะ?"
"อันนี้ฉันไม่รู้จริงๆ นะลีออน แต่มีแค่ชายคนนึงเขารู้ข้อมูลทุกอย่างเขาอาศัยอยู่ที่ไหนสักแห่งในคามุโระโจ เขาก็คือ ไซโนะฮานายะ เขาเป็นคนขายข้อมูลข่าวสารทั้งหมดบนโลกใบนี้ ซึ่งเป็นข่าวที่ทางเราไม่เคยรู้มาก่อน"
"ฉันรู้ที่อยู่ของคุณไซอยู่แล้วครับคุณลีออน มีแค่เขาคนเดียวที่พึ่งพาพวกเราได้ ข้อมูลของเขาละเอียดมากฉันรับประกันได้เลยไม่ต้องห่วง"
"งั้นคุณอากิยาม่าพาพวกเราไปที่นั่นทีก็แล้วกันนะ"
"โอเค ฮันนิแกนพวกฉันก็จะไปที่อยู่ของไซจะอาศัยอยู่ที่ชั้นใต้ดินของคามุโระโจนะ"
"ได้เลย ฮัันนิแกนไปก่อนนะ"
"พวกเราไปกันเถอะ พวกคุณซาเอโกะกำลังรอพวกเราอยู่ ว่าแต่พร้อมไหม?"
"Lock & loaded!" และแล้วพวกเขาก็ออกจากคลับเอลิส ระหว่างที่พวกเขากำลังจะเดินอยู่ตรงตึกมิลเลเนี่ยม ทาวเวอร์ที่อยู่ตรงข้ามกันกับคลับเอลิสแล้วสิ่งที่ไม่คาดฝันเกิดขึ้น จู่ๆ มีกระแสไฟฟ้าผ่าใส่ด้านหน้าของพวกคริสห่างจากตัวเขาเพียงนิดเดียว *เปรี้ยงงงงงง!!*
"ชะเฮ้ยยยย!! อะไรเนี่ยฝนยังไม่ตกสักหน่อยอยู่ๆ มีฟ้าผ่าใส่ลงมาอย่างนั้น" พวกเขาก็ได้ยินเสียงโหยหวนลอยผ่านเขา แต่เขาก็มองไม่เห็นตัวเพราะว่ามันบินไวมาก
"คริส! ระวัง!" พวกเขากระโดดหลบดาบไฟฟ้าทันกันหมด
"นี่มันตัวอะไรกันเนี่ย?"
"ไม่รู้หล่ะ เดี๋ยวฉันกับคุณซาเอบะจะจัดการกันเอง ส่วนพวกคุณช่วยยิงคุ้มกันจากพวกซอมบี้กับพวกอิเดมิตสึด้วยนะ"
"รับทราบ!"
"ขอต้อนรับเข้าสู่คลับคนดวงซวยนะคุณซาเอบะ"
"แต่คราวนี้ก็ซวยกันจริงๆ นั่นแหล่ะ" การต่อสู้ระหว่างทั้ง 3 คนกับ 1 B.O.W. ก็เกิดขึ้น
คริส เร้ดฟิลด์ & อากิยาม่า ชุน & ซาเอบะ เรียว VS Val-Karatlight
"ตายยยย...พวกมนุษย์ต้องตายยยยยย!!!"
"ไม่รู้หล่ะใครจะตายก่อนกันแน่! ยิงมัน!"
ทั้ง 3 คนยิงถล่มวัลไม่ยั้ง แต่วัลนั้นหลบกระสุนของพวกเขาทันแถมใช้ดาบคลื่นไฟฟ้าฟาดใส่คริสแต่ไม่โดน ส่วนเรียวก็ยิงวัลจากด้านหลังจนทำให้วัลต้องบินหนีขึ้นไปอยู่บนหลังคาตึกของคลับเอลิส อากิยาม่าพยายามยิงใส่วัลแต่ก็ยังไม่ตายสักที จนวัลบินลงมาจัดการพวกเขาต่อ แต่ทางเรียวเองก็พยายามใช้สมาธิจับจิตสังหารการเคลื่อนไหวของวัลแล้วยิงไปที่หน้าอกของวัล จนวัลเสียการทรงตัวไประยะหนึ่ง แต่วัลก็ฮึดสู้จนวัลต้องคว้าปืนยิงกระหน่ำทั้ง 3 คนแต่ก็โดนเรียวยิงจนปืนหลุดจากมือของวัลแต่ปืนที่วัลใช้นั้นก็ใช้การไม่ได้แล้วเพราะยิงตัดนิ้ววัลแถมทำให้ไกปืนหักอีกต่างหาก แต่นิ้วของวัลก็สมานจนหายเป็นปกติได้เอง ที่เหลือก็มีแค่ดาบอย่างเดียวที่ใช้ได้ วัลก็กระโดดบินขึ้นฟ้าแล้วปล่อยกระแสไฟฟ้านับ 2 ล้านโวลต์กระหน่ำใส่ทั้ง 3 คนแต่ไม่โดนพวกเขาก็ยิงสวนกลับแต่วัลบินหลบได้ทัน แต่วัลก็ถีบคริสกับอากิยาม่าจนกระเด็นไปคนละทิศคนละทาง (ท่าทางคงจุกใช่ย่อยเลยนะเนี่ย) แต่พวกเขาก็ยังยิงวัลอย่างต่อเนื่อง
"คริส! คุณอากิยาม่า! เอากระสุนสำรองไป!" จิลล์โยนกระสุนสำรองให้ทั้ง 2
"ขอบใจมากนะจิลล์ แต่ไอ้เจ้าตัวนี้มันอึดจริงๆ พวกเราจะสู้มันนานเท่าไหร่จนกว่ามันจะตายเนี่ย?"
"สงสัยสู้กันกว่ากระสุนหมดแหล่ะนะ"
"ฉันจะล้มมันยังไงหล่ะเนี่ย?"
"ยิงต่อไปคุณซาเอบะ! ฉันจะหลอกล่อมันเอง!"
"ขอบใจนะ คริส"
"เฮ้! คริส! เดี๋ยวฉันจะช่วยให้ยิงให้นายด้วยคน"
"ได้เลยลีออน"
"แน่จริงก็เข้ามาเลยไอ้ลูกหมา! เดี๋ยวพ่อจะเตะก้นแกให้ดิ้นพล่านแน่!"
ลีออน คริส และชุน ต่างก็พากันหลอกล่อวัลให้โดนยิงคนละนัด
"เฮ้! ทางนี้เฟ้ย! เจ้าตัวน่าเกลียด!" ลีออนหลบดาบของวัลแล้วเจอคริสยิงกระหน่ำใส่วัล
"โย่ว! มาทางนี้ดิ!" เรียวยิงใส่วัล แต่เรียวเข้าไปยิงเจาะกะโหลกวัลในระยะเผาขนอย่างไว *ปังงงงงงง!*
"เฮ้ออออ....เหนื่อยจริงๆ สงสัยมันน่าจะตายแล้วหล่ะนะ" วัลกลับฟื้นคืนชีพอีกรอบหวังจะเอาดาบเข้าไปเสียบเรียวให้ได้
"เฮ้ยยยย!! อะไรเนี่ย!? มันยังไม่ตายอีกเรอะ?" เรียวหลบวัลได้ทันแล้วพวกเขาก็ยังสู้กับวัลต่อ แต่ 2 สาวอย่างจิลล์กับคาโอริรวมไปถึงอาร์คก็ยังหลบอยู่ด้านหน้าตึกตึก มิลเลเนี่ยม ทาวเวอร์ ระหว่างนั้นเองคิริวก็ได้ยินเสียงปืนที่กำลังยิงกระหน่ำอย่างต่อเนื่องจึงภือปืนไรเฟิลเจาะเกราะของเขาพร้อมกับนักสืบดาเตะ
"นี่คิริวนายได้ยินเหมือนที่ฉันได้ยินไหม?" ดาเตะ มาโกโตะ เจ้าหน้าที่สืบสวนพิเศษแห่งกรมตำรวจ ที่อยู่คอยช่วยเหลือคิริวมาโดยตลอดและดาเตะนั้นก็เป็นเพื่อนสนิทของคิริวอีกต่างหาก
"อ่า ฉันก็ได้ยินเหมือนกันนั่นแหล่ะ เราไปดูกันดีกว่าไหม?"
"อืม ฉันว่าน่าจะไปดูกันดีกว่า ดีนะที่ฉันตามหลังนายมาหลังจากที่นายเข้าไปข้างในเขตกักกัน ฉันก็เลยเอาปืนของนายเผื่อมาให้ด้วยน่ะ"
"อ่า ยังไงฉันก็ขอบใจนายมากเลยนะ ดาเตะ" คิริวกับดาเตะนั้นก็เห็นพวกชุนกำลังยิงวัลอยู่แล้วคิริวก็จะเล็งยิงวัล
"เฮ้ย! คะ..คิริว นี่มันตัวอะไรเนี่ย?"
"ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันน่ะ แต่เจ้านี่มันไวมากจนพวกอากิยาม่ายังเอาไม่อยู่เลย"
"ว่าแต่ฉันสังเกตเห็นพวก B.S.A.A. ทั้ง 2 คนกับ 1 เจ้าหน้าที่พิเศษ และก็นัดกวาดล้างในตำนานคนนึงด้วยนะ"
"B.S.A.A.? นักกวาดล้าง?"
"ใช่ B.S.A.A. เป็นทหารชุดหน่วยปราบปรามเหล่าบรรดาอาวุธชีวภาพ แถมหน่วยนี้ก็มีอยู่ทั่วโลกแลยหล่ะ ส่วนนักกวาดล้างในตำนานคนนี้เนี่ยก็มีฉายาว่า ซิตี้ ฮันเตอร์ ที่คอยกวาดล้างพวกอาชญากรทั้งหลายนั่นแหล่ะ แต่เสียอยู่ที่ว่าเจ้า ซิตี้ ฮันเตอร์ เนี่ยมันก็ขึ้นชื่อว่าเป็นตัวลามกสุดๆ เลยหล่ะ เฮ้ออออ...แค่นึกภาพฉันก็กลุ้มแล้วคิริว"
"ช่างมันเถอะ ดาเตะ เดี๋ยวฉันขอจัดการเจ้าตัวประหลาดนี่ก่อนก็แล้วกันนะ"
"อ่า" คิริวก็ยิงเจาะกะโหลกวัลด้วยปืนไรเฟิลเจาะเกราะของเขาภายในนัดเดียว *ปังงงงงงงงงง!*
"ใครยิงน่ะ?" วัลก็ล้มคุกเข่าลงแล้วกระแสไฟฟ้าก็วิ่งผ่านตัววัลจนทำให้ ลีออน คริส ชุน และก็เรียว พากันถอยห่างเพราะตัวของวัลนั้นกำลังจะระเบิดเป็นเสี่ยงๆ จากกระแสไฟฟ้าในตัว แล้ววัลก็ตายในสภาพระเบิดเละกลายเป็นเศษก้อนเนื้อไปในที่สุด ส่วนคิริวก็แบกปืนของเขาเดินเข้าหาพวกชุนพร้อมกับดาเตะ
"คุณคิริว! คุณดาเตะ! พวกคุณมาที่นี่ด้วยหรอ?"
"อ่า ฉันได้ยินเสียงปืนของนายพอดีเลยหล่ะนะอากิยาม่า ฉันก็เลยจัดการมันให้"
"ว่าแต่ผมขอบคุณมากนะครับคุณนักสืบดาเตะ คุณคิริว ที่พวกคุณช่วยชีวิตพวกเรารวมไปถึงคุณอากิยาม่าจากเงื้อมมือของเจ้า B.O.W. ตัวนั้นไว้ได้"
"งั้นพวกนายคือหน่วย B.S.A.A. สินะ?"
"ใช่ครับ ผมคริส เร้ดฟิลด์ ส่วนคู่หูของผมก็จิลล์ วาเลนไทน์ เฮ้! จิลล์ คุณคาโอริ อาร์ค ออกมากันได้แล้ว!"
"โอเค ฉันออกมาละ"
"ขอบคุณมากนะครับ/ค่ะ"
"อ่า ไม่เป็นไรหรอก ฉันก็อยากจะมาช่วยพวกนายอยู่พอดีหล่ะนะ ฉันมาได้ตรงจังหวะพอดีเป๊ะ"
"ว่าแต่คุณอากิยาม่า ผู้ชายคนที่ถือปืนไรเฟิลกระบอกโตคนนั้นคือ คิริว คาสุมะ ที่เขาล่ำลือกันน่ะหรอ?"
"ถูกเผงเลยหล่ะคุณลีออน เขาเป็นอดีตหัวหน้ารุ่นที่ 4 ของแก็งค์โทโจเลยหล่ะนะ เขาเป็นถึงยากูซ่าระดับตำนานเลยหล่ะ"
"ยะ...ยากูซ่าน่ะหรอ? คนนี้เนี่ยนะ? ทั้งหล่อทั้งเท่ห์ *เขินจนหน้าแดง*" คาโอริอึ้งคิริวเพราะคาโอริเห็นว่าคิริวนั้นเป็นยากูซ่าที่เท่ห์กว่าในหนังยากูซ่าที่คาโอริเคยดูมาเลยทีเดียว
"ใช่หล่ะ ฉันเองที่เป็นยากูซ่าแต่มันก็แค่ในอดีต แต่ตอนนี้ฉันก็เป็นแค่คนเลี้ยงเด็กกำพร้าที่โอกินาว่าหล่ะนะ" อาร์คก็เข้ามาบอกกับคิริวกับดาเตะโดยทันที
"คุณคิริวครับ คือว่าทางพวกผมเองก็กำลังจะไปที่อยู่ของคุณไซกัน ผมรู้มาว่าคุณก็รู้ที่อยู่ของคุณไซใช่ไหมครับ? คุณอากิยาม่าเคยเล่าให้ผมฟังมาครั้งนึง"
"อ่า ใช่! ไซเนี่ยแหล่ะเขาเป็นคนขายข้อมูลข่าวสารให้กับฉันโดยไม่ต้องเสียตังเลยหล่ะนะ เรื่องนี้ฉันก็จะไปคุยกับไซเหมือนกัน แต่ก่อนหน้านั้นฉันกับดาเตะไปช่วยพวกพ้องของฉันซึ่งเป็นหัวหน้ารุ่น 6 คนปัจจุบันของแก็งค์โทโจ ฉันเป็นคนสั่งให้พวกเขาไปที่ของไซเรียบร้อยแล้วหล่ะนะ"
"ครับ งั้นพวกเราไปกันดีกว่าครับ" พวกเขาทั้งหมดก็เดินทางไปถึงที่อยู่ของไซแล้วยืนคุยกันพักนึง
"นะ..นี่หรอที่อยู่ของคุณไซเขาน่ะ? หรูมาก!" ก็แหงอยู่แล้วว่าที่ของไซนั้นมีทั้งคาสิโน สนามประลองโคลิเซี่ยม ซ่อง
"ว้าววววว!! สาวสวยทั้งนั้นเยย หึหึหึ นี่ๆ เธอจ๋าไปดื่มน้ำชากับพี่มั้ยหล่ะจ๊ะ?" เรียวก็ปลี่เข้าหาสาวสวยที่อยู่ในนั้น (ตลอดหล่ะเรียวเอ๊ย)
"อ้าว! คุณซาเอโกะ คุณมิกิ คุณฮาน่า คุณอุมิโบสึ คุณรอพวกฉันนานไปไหมคะ?"
"ไม่หรอก แต่ที่รู้ๆ ที่นี่ดูแปลกตาดีนะว่ามั้ยคุณคาโอริ? แต่ฉันว่ามันไม่ไหวตรงที่มีคาสิโนกับซ่องเนี่ย"
"นั่นสินะ ฉันก็ว่ายังงั้นหล่ะค่ะคุณซาเอโกะ แบบว่าฉันรับไม่ได้ตรงจุดนั้นแหล่ะ"
"พวกเราฟังทางนี้ก่อนนะ ผมอยากจะให้อากิยาม่า ดาเตะ คริส เรียว ลีออน อุมิโบสึ และอาร์คเข้าไปหาคุณไซกันนะ ส่วนพวกคุณที่เหลือรอกันอยู่ที่นี่ก่อนก็แล้วกัน"
"ได้เลยค่ะ เดี๋ยวฉันคอยที่นี่นะคะ"
ชายทั้ง 7 คนก็เดินไปหาไซที่ประตูใหญ่หน้าสะพานแล้วพวกเขาก็พบกับไซพอดี
"อ้าว! คิริว ดาเตะ อากิยาม่า ไม่เจอกันซะนานเลยนะ"
"อ่า เหมือนกันนั่นแหล่ะ แต่ฉันก็พาแขกมาที่นี่ด้วยนะ เพราะว่าพวกเขารวมถึงฉันก็อยากได้ข้อมูลจากคุณอยู่พอดี"
"แขกน่ะหรอ? อืมมมม....ถ้าพวกคุณมีเงินเยอะพอเนี่ยฉันก็จะขายข้อมูลให้พวกคุณนะ ฉันเสนอราคาให้ 40 ล้านเยน"
"40 ล้านเยน? ข่าวแพงมากเลยนะนั่น! ทางพวกเราเองก็ไม่มีงบจ่ายให้คุณขนาดนั้นหรอกนะครับ"
"ฮานายะ ฉันว่าหยวนๆ ให้กับพวกเขาหน่อยน่า"
"เอางี้ คุณไม่มีตังจ่ายฉันก็ไม่เป็นไร แต่ฉันจะมีข้อเสนอเงื่อนไขที่จะยกข่าวให้พวกคุณฟรีมันมีแค่อย่างเดียวเท่านั้น และแน่นอนว่าสัญญาต้องเป็นสัญญา"
"เงื่อนไข?" คริส ลีออน เรียว และอาร์คก็พากันงงกับเงื่อนไขของไซนั้นมันคืออะไรกันแน่
"ใช่แล้วหล่ะ เงื่อนไขของฉันที่จะยกข่าวให้พวกคุณฟรีๆ นั่นก็คือ...ต้องประลองต่อสู้กันในโคลีเซี่ยมแห่งนี้"
"แกะ....แกมันจะมากเกินไปแล้ว" ทั้งอาร์ดกับลีออนพากันยั๊วะไซไปพักนึง
"เฮ้! ใจเย็นๆ หน่อยพวกนาย ไซเนี่ยเขาไว้ใจได้อยู่แล้วเพราะว่าเขาเป็นคนที่รักษาสัญญาและรักษาคำพูดน่ะ"
"งั้นก็ได้ ฉันขอเอาด้วยก็แล้วกัน"
"งั้นก็ดีแล้ว พวกคุณก็เดินตามฉันไปที่โคลีเซี่ยมนะ" พวกเขาทั้งหมดก็เดินตามไซไปที่โคลีเซี่ยม ยกเว้นชุน ดาเตะ คาโอริ ซาเอโกะ มิกิ ฮาน่า และจิลล์ ก็เดินเข้าไปดูพวกเขาประลองกันในโคลีเซี่ยม
"เอาหล่ะ พวกคุณทั้งหมดก็ต้องเข้าไปประลองที่โคลีเซี่ยม จะต้องสู้กันทั้ง 3 แมตช์ และ 3 คู่แบบต่อเนื่อง ก็คือคนที่ชนะคู่นึงแล้วจะต้องชนะถึงคู่สุดท้ายและสู้กันในแมต์ต่อไป ส่วนแมตช์นั้นก็จะมีแมตช์สู้กันแบบมือเปล่า แมตช์สู้กันแบบใช้อาวุธ และแมตช์สู้กันแบบแท็กทีม แต่ฉันให้สู้แค่ในแมตช์สู้กันแบบมือเปล่าก็พอ พวกคุณพอไหวไหม?"
"เอาไงเอากันหล่ะ ว่าแต่คริสฉันจะไม่ออมมือนายแน่"
"ฉันก็เหมือนกันนะลีออน"
"ฉันก็ด้วย!"
"เอาหล่ะพวกคุณเข้าไปรอสู้กันข้างในเลย"
และแล้วพวกเขาก็ต้องประลองต่อสู้กันเพื่อให้ได้ข้อมูลจากไซ ส่วนเหตุการณ์นั้นก็คงต้องติดตามต่อกันในตอนที่ 5 นะครับ
แก้ไขล่าสุดโดย
Jack_Fujisawa เมื่อ 24 พ.ค. 2013, 15:57, แก้ไขแล้ว 8 ครั้ง.
"shut up and bleed, you motherf**ker!" Sweet Tooth
จะรอเสมอ
