Jack : Come Back From The Dead (Side Story) เรื่องราวในส่วนนี้เป็นการอธิบายการกลับมาของตัวละครแจ็คหลังจากดองนิยายไปนานก็ได้กลับมาจริงๆจังซะที
ก็ถ้าการเรียบเรียงของผมนั้นไม่ดีขออภัยด้วยครับดร็อปลงไปเยอะ ก็จะพยายามแต่งให้จบภายในเดือนสองเดือนนี้นะครับ
ใครยังอยู่ก็ขอบคุณที่ยังรอมาถึงวันนี้นะครับ
(ในบทนี้แจ็คจะแทนตัวเองว่าฉันซึ่งสำเนียงการออกเสียงให้เป็นฉันแบบที่เซฟิรอธพูดใน Final Fantasy VII Advance Children นะครับจะได้นึกเสียงออกฮ่าๆ

)
----------------------------------------
ฉันมองไม่เห็นอะไรเลย รอบกายมีแต่ความมืดมิดไร้แสงสีขาวจากทุกทิศทาง
"ชีพจรของเขาเต้นแล้วเร็วๆ ใช้สารกระตุ้นสมองด่วน"
เสียงของใครไม่รู้มันดังขึ้นท่ามกลางสติที่เลอะเลือน ฉันยังไม่ตายหรอ...
ไม่สิ...เรายิงกระบาลตัวเองกับมือแล้วทำไมฉันยังไม่ตายหล่ะ
"สมองกลับมาทำงานแล้วครับ"
"เยี่ยมเลยแค่รอให้เขาฟื้นก่อน"
เขาพูดเรื่องอะไรกันทำไมฉันถึงได้ยินเสียงพวกนี้กันนะหรือเพียงเพราะความคิดของฉันมันคิดไปเอง
ช่างมันเถอะแต่ตอนนี้เหมือนอยากจะหลับเลย....
เวลาค่อยๆผ่านไปอย่างช้าๆท่ามกลางโลกที่มันได้เปลี่ยนไปแบบนี้ สงคราม การนองเลือด กลิ่นซากศพ
เรื่องพวกนี้มันเกิดขึ้นโดยที่ไม่มีใครได้ทันตั้งตัว ฉันรู้ดี...
ฉันลืมตาตื่นมาพร้อมกับความสว่างของแสงสีขาวจ้าไปทั่ว มันพร่ามัวจนมองไม่ค่อยเห็นอะไรเลย
เสียงฝีเท้าเดินมาทางด้านหลัง ด้วยสัญชาตยานจึงหันไปมองยังต้นตอของเสียงนั้นทันที
ในตอนนี้ตามันเริ่มจะค่อยๆโฟกัสกับสิ่งที่อยู่ตรงหน้า ภาพค่อยๆชัดขึ้นจนเห็นว่าที่แห่งนี้นั้นเป็นห้องทดลองอะไรซักอย่าง
"ตื่นแล้วหรอคุณแจ็ค อาการเป็นยังไงบ้าง"
หนุ่มนักวิทย์มองมาด้วยท่าทางดูเป็นมิตรพรางขยับแว่นไปทีนึง
"ฉันรอดมาได้ยังไงกัน"
ความเจ็บปวดหรืออาการบาดเจ็บต่างๆนั้นเหมือนไม่รู้สึกอะไรเลย มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่
"พวกเราส่งหน่วยทหารไปจำนวนนึงไปตามหาคุณ แล้วก็พบกับศพของคุณนอนแน่นิ่งอยู่"
"เราจึงนำตัวคุณมาฉีดไวรัสพันธุ์ผสมเข้าไปมันเริ่มสร้างเซลล์ที่ถูกทำลายของคุณ"
"ตัวคุณเองนั้นเริ่มกลายร่างพวกเราก็ฉีดเซรุ่มให้แล้วรอการยับยั้งการกลายร่างของคุณ"
"และก็รอฉันได้สติสินะ"
ฉันค่อยๆลุกขึ้นจากเตียงเดินตรงไปยังนักวิทย์หนุ่มคนนั้น
"ฉันต้องการอุปกรณ์"
เขาเรียกทหารในนั้นมานำทางไปหาอุปกรณ์เครื่องมือต่างๆ
บรรยากาศในที่แห่งนี้นั้นถือว่าดีเลยทีเดียว เงียบสงบ ไร้ผู้ติดเชื้อ
"ต้องการอะไรบ้างครับ"
นายทหารคนหนึ่งเอ่ยปากถาม
"ฉันต้องการอาก้า บาเร็ตต้าแล้วก็มีดสนาม"
"แค่นั้นมันยังเบาไปนะครับพวกผมเตรียม M134 ไว้ให้แล้ว"
"ก็ไม่เลว"
ฉันยิ้มที่มุมปากพร้อมกับไปหยิบสุดยอดอาวุธมหาประลัยมาพร้อมกับปืนพกบาเร็ตต้าคู่ใจกับมีดสนาม
โฮก.....เสียงคำรสมดังกึกก้องไปทั่วสารทิศ พื้นพสุธาสั่นไหวเป็นจังหวะการเดินของอะไรสักอย่าง
"เกิดอะไรขึ้นกันวะ"
"คุณแจ็คคุณพึ่งฟื้นผมว่าคุณไปซ่อนตัวก่อนดีกวาทางนี้เราจัดการได้"
"จะบอกฉันได้มั้ยว่ามันเกิดอะไรขึ้น"
"สงสัยไอเจ้ารถถังมันหลุดออกมาหน่ะครับ"
นายทหารคนนึงตอบกลับมาอย่างรวดเร็ว
"อ่ะเอานี่ไปมอร์ฟีน"
นักวทิย์หนุ่มยื่นมาให้พร้อมกับวิ่งหนีหายไปในห้องนิรภัย
"เผื่อฉันพลาดงั้นเหรอก็ไม่เลวนี่"
มือที่กำปืนอยู่นั้นพร้อมตั้งศูนย์เล็งเตรียมยิงเรียบร้อย ความเลือดร้อนนี้มันทำใ้อะดรีนาลินมันพุ่งพล่านเป็นอย่างมาก
ฉันเดินตามเสียงไปพร้อมกับมหารจำนวนหนึ่งจนพบกับเจ้ารถถังที่นักวิทย์หนุ่มคนนั้นพูด
รูปร่างมันสูงใหญ่กลามแขนขนาดมหึมา ทุกครั้งที่มันย่างก้าวพื้นดินถึงกับสั่นคราทุกครั้ง
"กินไอ้นี่ซะ"
กระสุนจำนวนนับร้อยพุ่งทะลุร่างเจ้ารถถังจนพลุน เลือดสาดกระเซ็นเต็มตัวฉัน
กลิ่นคาวเหม็นคละคลุ้งไปทั่วทางเดินจนชวนอ้วก
ฉันปราบมันได้โดยที่ไม่ต้องลงแรงเลยซักนิด
"ทำได้ดีมากคุณแจ็ค"
เสียงปรบมือดังพร้อมกับเสียงพูดของใครบางคนที่ฉันไม่รู้จัก
"แกเป็นใคร"
"ใจเย็นสิฉันเป็นหัวหน้าหน่วยทหารที่นี่"
เจ้าของเสียงนั้นเป็นชายกลางคนอายุน่าจะเยอะมากแล้ว
แต่ร่างกายนั้นยังดูแข็งแรงสมส่วนดีอยู่
"แล้วไง ?"
"ก็จะให้แกทำงานสมกับที่ฉันฟื้นคืนชีพแกจากความตายให้หน่อย"
"ให้ทำงานอะไร"
"ไปฆ่าเชนซะ แล้วแกจะมีชีวิตใหม่"
เขาแสยะยิ้มอย่างน่าสยอง
"แล้วทำไมฉันต้องทำ"
"ฉันฆ่าแกได้ทุกเมื่อรวมถึงเพื่อนๆของแกด้วยฆ่าแค่เชนคนเดียวหรืออยากตายห่ามันทั้งหมดล่ะ"
"ชิ"
ฉันไม่มีทางเลือกจึงตอบตกลงไป
"ฉันให้อาก้าไป1ชุดใช้ให้คุ้มล่ะ"
----------------------------------------
ฉันออกตามหากลุ่มเพื่อนๆจนมาหยุดพักที่อพาร์ตเม้นท์แห่งหนึ่ง ด้วยอะไรไม่รู้มันทำให้ร่างกายสั่งลงไปยังชั้นจอดรถใต้ดินอัตโนมัติ
สายตานั้นได้ไปจับจ้องอยู่ที่เงาสองเงาตรงลานจอดรถ ปืนในมือนั้นก็ยิงไปโดยไม่ทันคิดอะไร
"ใครวะ!!!"
เหมือนว่าเงานั้นจะไม่ใช่พวกศพเดินดิน ฉันจึงเดินออกจากมุมยิงไปดูให้แน่ใจพร้อมกับเล็งปืนป้องกันตัวไว้
"ฉันชื่อ แจ็ค"
----------------------------------------
End of Jack Side Story